Çocuk

Hadi bana söyle çocuğum, ben kimim? Anlatsana bana ben nerdeydim veya şu an nerede ikamet etmekteyim? Ah evet, ben dünyadayım, en azından bu kadarı belli hayatımda. Pardon çocuk seni unuttum. Ne diyorduk en son? Ah evet, ben neler yapıyorum anlatsana bana çocuk. Yoksa küstük mü? Eskiden saatlerce konuşur hayal kurardık. Hep benle benim yanımdaydın. Geceleri rüyama girer; beni şövalye veya kral yapardın bir de pamuk prenses verirdim yanıma en pamuğundan. Sabahları arkadaşlarıma küsüp saklandığımda köşe başında benle dertleşirdin, beraber yaşardık. Azıcık uçuk biraz da şıpsevdiydin ama renkliydin be çocuk, ne oldu sustun artık? Evet, kabul ediyorum, artık bir gazoz uğruna komşuma yardım etmiyorum, misket oynayıp topladığım erikleri yerken kahkahalar atarak gülmüyorum. Ama söyle ben mi suçluyum çocuk? Ben mi istedim bu kılları suratımda veya bir makinenin mukavemet hesaplarını kafamda? Ben istemedim bu gözlerimin altındaki uykusuzluktan kalan morluk ve zamanın kalıntısı çizgileri.

Haydi çocuk ses ver ne olur!

Haydi eskisi gibi olalım, sen söyle çılgınlıkları, ben yapayım. Ağaca tırmanalım, senle düşelim, ağlayalım, küselim, bağıralım ve yine gelsin annemiz başımızı okşasın; büyükbabamız yine alsın taze sütten bisküvileri ve içine tek tek o pamuk eleriyle doldursun lokumları boğulurcasına tıkalım ağzımıza, gene gülelim çocuk. Ses ver ne oldu? Bak gene gece oldu. Hem artık kral da olamıyorum rüyalarımda. Galiba pamuk yine yedi elmayı, o da gelemiyor rüyalarıma. Sen de yoksun kâbuslar alıyor yerinizi. Kan ter içinde uyanıyorum çocuk, hadi ses ver! Ne inatçısın sen de ama! Ne yapayım, tamam özür dilerim kadere uyduğum için ,ona uyup seni yalnız bıraktığım için, özür dilerim gerçekten ama hatamın acısını çektim bak odamda yalnız başınayım. Affet beni, gül, haykır yine içimde! Son ver ruhuma akan gözyaşlarına, bak söz bu sefer dinleyeceğim seni ve gidip öpeceğim karşıdaki komşu kızını. doğrusu Almanya’ya gelin gitmiş sanırım ama olsun dünya küçük be çocuk bir borcum vardı sana derim öperim, sen gel geri ne olur. Peki, peki çocuk haklısın ben büyüdüm ve sen gittin başka çocukların ruhuna ama bu sefer ne olur onlara daha sıkı yapış, benim seni bıraktığım gibi onların seni bırakmasına izin verme çocuk. Ama yine de arada uğra ruhum sana hep açık be çocuk.

Hadi kal sağlıcakla çocuk!

Alper Sakarya