Ve güneş kovalarken ay'ı
Uyumak işkencesine katlanmak mı gerekir?
Her gece yatağa girip zincirlere bağlamak mı gerekir,
Kendini,zamanı ve tüm dünyanı?
Güneşin ilk ışıklarını görmek varken;
Neden rüyaların en vahşisini görmek ister insan?
Yıkanmak varken ay'ın son damlalarıyla;
Neden terlemek ister kabusların karanlığında?
Soğukta terli,karanlıkla sarmalanmış...
Kim uyumak ister ki?
Neden dönmeliyiz sırtımızı geceye?
Yıldızlar yok mu gökyüzünde?
Ay parlamıyor mu geceleri?
Meltemler yalamıyor mu tenimizi?
Aşklar bile daha anlamlıyken gece;
Niye yatarız; her gece ecele?
Oysa yıldızlar bize anlatmaz mı;
Aşkını insanoğlunun,karanlığa?
Soğukta terli,karanlıkla sarmalanmış...
Kim uyumak ister ki?
Yıldızlarla parlamış,mehtapta dalga dalga,
Karanlık bir dalgakırandan izlemek varken geceyi,
Ve sarılmak varken ısınmak için aşkına;
Dansetmek varken meltemlerin fısıltısı ve dalgaların şarkısıyla,
Neden sorgularız geceleri nedenleri?
Onları bıraksak ya gündüzün sıcağına,
Onları bıraksak ya gündüzün düşüne.
Ama karanlık rahat; düşler için karanlık güzel,
Her düşle ölmek için,
Ölüp ölüp dirilmek için...
Ve söyleyemiyip kahrolduklarımızla kucaklaşmak için!
Yoksa ne işim var burada,
Şimdi olmak varken yakamozların içinde ufak bir salda,
Yanımda canımla,Onunla...
//05.08// (Bu saat oluyor, tarihi hatırlamıyorum.)
1 yorum:
Bundan nefret ediyorum, ibret olsun diye koydum. Sakın böyle şeyler yazmayın, sakın şiirlerinizde size başkalarını hatırlatacak öğeler barındırmayın. Ha bir de erken yatın geceleri akıl sağlını bozabiliyor gökyüzü.
Yorum Gönder